به گزارش صندلی سبز؛ معین الدین سعیدی در مورد خشکی دریاچه بختگان که تهدیدی برای جان هزاران فلامینگو است؛ گفت: دریاچه بختگان با مساحتی بالغ بر ۳۵۰۰ کیلومتر مربع، در استان فارس روزگاری یکی از بزرگترین دریاچه های کشور بعد از دریاچه ارومیه محسوب می‌شد اما این روزها به دلیل سوء مدیریت در حال تبدیل شدن به نمکزار است. خبرهای تلخی از سرنوشت هزاران جوجه فلامینگو در این تالاب منتشر می‌شود که عمق فاجعه در حال شرف را به سمت خشکی بختگان سوق می‌دهد. حقابه‌ای که از سوی وزارت نیرو رها سازی نشده است و سرنوشت حدود ۱۲ هزار فلامینگو به دلیل بی آبی به گونه‌ای دیگر رقم زده شده است که اگر این بی‌توجهی ادامه داشته باشد، مرگ در انتظار این پرندگان خواهد بود.
نماینده مردم چابهار، نیکشهر، کنارک، قصرقند و دشتیاری در مجلس شورای اسلامی افزود: به دلیل خشکسالی، چاههای پمپاژ در حوزه آبگیر، برداشت مستقیم با پمپ از رودخانه کر و سیوند، سد ملاصدرا و سیوند، برداشت بیش از حد کانال‌های منشعب از رودخانه کر، احداث چاههای متعدد در اطراف دریاچه و… حیات این تالاب را امروزه با خشکسالی گسترده‌ای مواجه کرده است.
سعیدی ادامه داد: هر ساله حقابه تالاب بختگان حدود یکصد میلیون متر مکعب است که متاسفانه امسال این حقابه یا پشت سدها ماند و یا آب تالاب سرازیر زمین‌های کشاورزی بالادست شده است. با تمام اما و اگرها قرار بود حدود پنجاه میلیون متر مکعب حقابه از طرف وزارت نیرو رها سازی شود که پرداخت نشده است. در این شرایط سازمان محیط زیست متولی اصلی باید با وزارت نیرو رایزنی داشته باشد تا از این بحران در سال پیش رو عبور کند.
وی تاکید کرد: خشک شدن دریاچه بختگان تنها یک مسئله ملی نیست، این موضوع ابعاد بین المللی را به همراه دارد. اگر بی توجهی به این خشکی ادامه دار باشد، بی شک فاجعه مرگ پرندگان مهاجر به‌ویژه جوجه فلامینگوها را در پی خواهد داشت.
سعیدی ادامه داد: فراکسیون محیط زیست به مشکل دریاچه بختگان و حقابه اختصاص داده شده به آن، ورود پیدا خواهد کرد مشروط به این موضوع که متولی اصلی حفاظت از محیط زیست، سازمان محیط زیست است.
عضو فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی در پایان خاطرنشان کرد: با توجه به شرایط اکوسیستمی کشور و قرار گرفتن آن در نیمه خشک کره زمین، کمی بارش‌ها جزو جدایی ناپذیر سرزمین‌هاى خشک است. بحران‌های بی آبی که کشور در چند سال اخیر با آن مواجه بوده و شرایط ناخوشایند زیست محیطی آن قابل پیش بینی بود و لازم بود برای جلوگیری از خشک نشدن دریاچه‌ها و تالاب‌ها برنامه‌هاى بلند مدت و کوتاه مدتى سنجیده شود؛ بویژه دریاچه بختگان که از چند سال قبل زمزمه خشک شدن آن با عناوین مختلف رسانه‌ای شده بود. سازمان محیط زیست در حال حاضر باید پاسخگوی بی توجهی به خشکی دریاچه بختگان باشد که اگر ادامه یابد با فاجعه مرگ فلامینگوها احساسات دوستداران محیط زیست را جریحه دار خواهد کرد.
وضعیت قرمز محیط زیستی و فاجعه ای که در راه است
